To sensacyjny wywiad, który łamie obowiązujące dotychczas w artystycznym środowisku tabu! I punkt po punkcie pokazuje, jak przebiegała operacja zainstalowania w III RP sztuki walczącej z tradycją i polskością. – Kiedy George Soros w latach 90. finansował w Polsce centra sztuki współczesnej, to był to budżet większy, niż miało Ministerstwo Kultury. Jeśli ktoś się wtedy gdzieś tam załapał, niekoniecznie musiał mieć talent czy warsztat – mówi malarz Piotr Paweł Drozdowicz. Wybrańcy jeździli po nauki do Berlina, Amsterdamu czy Kassel. W operacji eliminowania tego, co nie pasowało do wymogów Sorosa brały udział uczelnie artystyczne. – Na V roku, dyplomowym, na poznańskiej ASP, namalowałem obraz. Profesor mnie za to wyrzucił. Zrobiłem coś, czego nie można było zrobić! Wszyscy to wiedzieli, tylko nie ja. Namalowanie klasycznie rozumianego obrazu, czyli na płótnie, farbami, z techniką, warstwami, tym, co mistrzowie przekazywali zawsze uczniom i jeszcze wyrażenie w tym jakiejś szlachetnej, w miarę normalnej treści, dostępnej dla zwykłego człowieka, było niewyobrażalnym chuligaństwem – mówi malarz. Niezwykle mocna rozmowa poniżej [ZOBACZ FILM na końcu tekstu].

https://niezalezna.pl/430067-najskrytsze-tajemnice-polskiej-sztuki-ujawnione-soros-dawal-wiecej-pieniedzy-niz-minister-film